locatie: meerdere locaties
periode: ontwikkeling: 2014 - 2019,
presentatie: 2019 - 2022
omschrijving: veertien fotopanelen, tweezijdig (foto op voorzijde en tekst op achterzijde) op polyester doek en aluminium spanraam, formaten verschillend.
hoogte: van 210 tot 330 cm.
breedte van 205 tot 500 cm,
houten bankje, mp3 speler plus koptelefoon.
ondersteuning: Amsterdams Fonds voor de Kunst
(A.F.K.). Gemeente Amsterdam stadsdeel Oost,
Stichting Kunstwerk Loods 6, Kunsthal 45
advies, co-curator: Iris Dik

deelnemende kunstenaars:
Ronald de Ceuster - Guda Koster - Sanja Medic
Maze de Boer - André Pielage - Anabel Howland
Suzan Drummen - Charlott Markus
Wim Vonk - Emiel Zeno - Marieke van Diemen
Eiko Ishizawa - Lonneke de Groot - Aam Solleveld

Gegeven Ruimte is een interdisciplinair samenwerkingsproject, waarbij op een uitzonderlijke manier de ruimtelijke opvatting van kunstenaars wordt verbeeld. Het project bestaat uit veertien grote fotopanelen, die vrijstaand in een ruimte worden geplaatst.

Elke foto is het resultaat van een samenwerking, die begint met een uitnodiging. De kunstenaar wordt gevraagd om voor een lege ruimte een installatie / kunstwerk / toepassing te maken. Deze ‘ruimte’ is echter foto van een lege ruimte, uit het foto-archief van Jan Theun van Rees. Een zeer grote print van deze gefotografeerde ruimte wordt op het atelier van de kunstenaar geïnstalleerd. De ruimte is dus louter een illusie van een ruimte en fysiek zo plat als een dubbeltje.

De kunstenaar heeft volledige vrijheid om de gegeven ruimte naar eigen inzicht in te vullen. Aan wensen en vragen worden zoveel mogelijk tegemoet gekomen, zodat de ideeën van de kunstenaar zo goed mogelijk worden gerealiseerd.

Als het werk voltooid is, wordt het resultaat weer gefotografeerd. De samenwerking begint en eindigt dus met een foto. Tussen de eerste foto en de uiteindelijke foto heeft de kunstenaar bezit van de ruimte genomen. De artistieke keuzes van de kunstenaar zijn zichtbaar in de ”ruimte” tussen de eerste foto aan de muur van het atelier en het oppervlak van de uiteindelijke foto.

De uiteindelijke foto toont een gelaagde ruimte; er is de ruimtelijke illusie van de foto aan de muur, vaak zijn er delen van het atelier zichtbaar, of de ruimte waar de foto is geplaatst. De toepassing van de kunstenaar weeft zich daar tussendoor. Elke kunstenaar kreeg een andere ruimte ‘toegewezen’, zodat er een grote verscheidenheid aan beelden ontstaat, die de diversiteit aan ruimtelijke opvattingen reflecteren.

Elke foto is een wereld op zichzelf. Door de fotopanelen vrijstaand te presenteren,heeft elk werk een eigen zichtlijn en kunnen de beelden goed op afzonderlijk van elkaar bekeken worden.