bouwt stilllevens en opstellingen die aanleiding zijn voor fotoseries en ruimtelijke installaties. Haar werk kan worden omschreven als ”extended still-lifes”. Zij onderzoekt de mogelijkheden en beperkingen van het stilleven teneinde nieuwe verhalen en betekenissen te scheppen. Met theatrale middelen creëert Markus met haar werk alternatieve ruimtes waar de grenzen tussen fotografie en sculptuur zich vervlechten, zich richtend tot het detail terwijl het grote geheel niet uit het oog wordt verloren. Haar werkwijze gaat niet louter over vorm, ruimte en kleur, maar is ook een onderhuids onderzoek naar sociale relaties en structuren, regelmatig vermengd met haar eigen geschiedenis.